De legende.
Sothys is de vergrieksing van de naam die de oude Egyptenaren gaven aan een zeer heldere ster. Ze straalde zo fel in de ogen van de inwoners van Faraoland, dat ze aanzien werd als een superjuweel. De mens was helemaal in de ban van haar uitstraling en schoonheid.
Op een hemelse nacht ontmoette Saturnus de jonge ster Sothys. De schoonheid van Venus verbleekte in haar aanschijn. Hun ontmoeting sloeg in als een weerlicht en een brandende passie maakte zich meester van het hart van Saturnus en stuurde het regelmatige levensritme van de sterren danig in de war.
Venus, die niet kon dulden dat haar schoonheid in vraag werd gesteld, zon op wraak en liet Sothys wegglijden in de nacht: ze verdween, verjaagd uit de hemel. Saturnus beweende haar veertig dagen en veertig nachten lang. Zijn tranen bevloeiden de Aarde.
Eeuwenlang vertoefde Sothys in de schaduw van de wereld … tot op een dag … Sothys opnieuw te voorschijn kwam en haar geheim wereldkundig maakte: ze zou zich inzetten voor de vrouw, om haar schoonheid en geluk in stand te houden.
Als eerbetoon werd ze door de Mensen verheven tot godin.